Part VI: Δε θα μάθεις ποτέ τι σημαίνεις για μένα

Αλκυονίδες μέρες του Γενάρη. Έχει λίγο κρύο αλλά κάτω απ' το ζεστό κίτρινο ήλιο όλα φαίνονται λίγο πιο όμορφα; Ή μήπως όχι; Η Μαργαρίτα κάθεται μαζί με τη Χριστίνα στην παιδική χαρά το λόφο του Στρέφη και με ένα μαύρο στυλό γράφει πάνω στα σταράκια της: "Per aspera ad astra".

-Λοιπόν τι αποφάσισες; Θα του τον διαλύσουμε το γάμο;
-Δε νομίζω.
-Αν πας μ' ένα φούξια φόρεμα σαν τη Marion Cotillard στην ταινία έπος και του πετάξεις ένα caroussel στα πόδια;
-Μπα.
-Αν του το πετάξεις στο κεφάλι;
-Δεν θα έχει αποτέλεσμα.
-Τι θα κάνεις;
-Σε δυο μήνες παντρεύεται. Σε δυο μήνες φεύγω. Μέχρι τότε θα βγαίνουμε και θα πίνουμε.
-Τόσο απλά;
-Ναι. Απλά υπάρχει κάτι ακόμα που πρέπει να κάνω.
-----------------

Άλλη μια νύχτα, άλλη μια παράσταση, τα ίδια λόγια, το ίδιο χειροκρότημα. Αλλά έτσι όπως κοιτάει ανάμεσα στο κοινό ανακαλύπτει αυτό που έψαχνε κάθε βράδυ. Αμφιβολία για τον αν θα ανέβει στο καμαρίνι, αν θα τη δει , αν θα καταφέρει επιτέλους να της μιλήσει. Περίμενε να την δει να μπαίνει κάθε φορά που χτύπαγε η πόρτα. Μέχρι που η ουρά έφτασε στο τέλος.

-Φοβήθηκα πως δε θα έρθεις.
-Συγχαρητήρια.
-Σ' ευχαριστώ. Τι κάνεις;
-Καλά. Όχι τέλεια αλλά το παλεύω.
-Ήθελα πολύ να σε δω. Αλλά δεν ήξερα που να σε ψάξω.
-Αυτό ήταν το νόημα. Δε νομίζω να μου έκανε καλό να σε έβλεπα.
-Πρέπει να σου εξηγήσω κάποια πράγματα.
-Θα προτιμούσα όχι. Δεν ήρθα για να εξηγήσουμε ό ένας στον άλλον. Απλά πρέπει να κλείσω παλιούς λογαριασμούς.
-Παλιούς λογαριασμούς;
-Ακριβώς. Ήθελα να σου επιστρέψω αυτό και εύχομαι τώρα που παντρεύεααι να βρεις πραγματικά αυτό που ψάχνεις.
-Μαργαρίτα κάποια στιγμή πρέπει να με ακούσεις.
-Λυπάμαι, δε μπορώ. Νομίζω πως καταλαβαίνεις πολύ καλά το λόγο. Αντίο.

Η Μαργαρίτα του άφησε μια σακούλα και έφυγε και για άλλη μια φορά ο Σωκράτης έμεινε να κοιτάει την κλειστή πόρτα πίσω της. Άνοιξε τη σακούλα και βρήκε μέσα το πουλόβερ και ένα σημείωμα.

"Δε θα μάθεις ποτέ τι σημαίνεις για μένα"

Και για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, ο Σωκράτης ένιωσε την ανάγκη να κλάψει μέχρι να μη μπορεί να πάρει ανάσα.

----------

-Ιωάννα τι φοράς;

-Δικό σου είναι. Είχα καιρό να το δω. Στο θέατρο το είχες αφήσει;

-Μπορώ να σου ζητήσω κάτι παράλογο; Μπορείς να μη φορέσεις ποτέ ξανά αυτό το πουλόβερ;

-Από πότε δε μπορώ να φοράω τα ρούχα σου;

-Όχι τα ρούχα μου γενικά. Αυτό συγκεκριμένα.

-Και ο λόγος;

-Δεν υπάρχει. Σου είπα είναι παράλογο.

-Τι έχεις Σωκράτη;

-Τίποτα. Κουρασμένος είμαι. Τόσο τρέξιμο για μια υπόθεση μιας βραδιάς.

-Ε όχι και υπόθεση μιας βραδιάς ο γάμος μας. Εσύ έκανες σαν τρελός να παντρευτούμε.

-Ούτως ή άλλως σαν παντρεμένοι είμαστε.

-Και δε χαίρεσαι γι' αυτό αγάπη μου; (Η Ιωάννα πλησιάζει κοντά του τον αγκαλιάζει και τον φιλάει)

-Αμφιβάλλεις;

-Για σένα ποτέ. Γιατί ξέρω πως αυτό που θέλεις είναι να είσαι μαζί μου. Γι' αυτό δε με πείραξε και τόσο που πήγες με άλλη.

-Τι πράγμα;

-Αυτό που άκουσες. Το ξέρω ότι με έχεις απατήσει. Κι αν κρίνω από τα σκουλαρίκια της μάλλον είναι και πιτσιρίκα.

-Ιωάννα...

-Σου είπα δεν πειράζει. Τόσες θαυμάστριες κάθε βράδυ, λογικό είναι κάποια να είναι πιο καπάτσα από τις άλλες. Σημασία έχει ότι σε μένα γυρίζεις πάντα. Απλά θα προτιμούσα να μην ξαναβρω σκουλαρίκια και ότι άλλο σουβενίρ και τρόπαιο έχεις από γκόμενες με τις οποίες έχεις πάει εδώ μέσα, στο σπίτι μας, τώρα που θα παντρευτούμε.

-------------------

Δυο μήνες μετά ο Σωκράτης και η Ιωάννα παντρεύτηκαν. Ο Σωκράτης φαινόταν ευτυχισμένος. Η Μαργαρίτα είχε φύγει για το Παρίσι και έκανε βόλτες κάτω από τον φωτισμένο Πύργο του Άιφελ με τις καινούριες της παρέες. Ο καιρός πέρασε γρήγορα αλλά το Παρίσι ήταν τόσο όμορφο που όταν έφταε ο Ιούνιος, η Μαργαρίτα αποφάσισε να παρατείνει την παραμονή της λίγους μήνες ακόμα. Ένα βράδυ, σε κάποιο μπαράκι ονόματι "Piano Vache" τους διηγήθηκε όλη την ιστορία. Και ξαφνικά μια σκέψη πέρασε από το μυαλό της. Ότι από την αρχή μέχρι το τέλος δεν διεκδίκησε αυτό που ήθελε στο ελάχιστο. Ακόμα κι αν εν τέλει έχανε. Και ποτέ δεν τον άφησε να της πει αυτά που ήθελε. Απλά σηκώθηκε και έφυγε. Βέβαια τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι πολύ διαφορετικά αλλά αν... τις σκέψεις της διέκοψε ο ήχος ενός μηνύματος από τη Χριστίνα. "Όταν γυρίσεις σπίτι μπες internet Α Μ Ε Σ Ω Σ. Έχω να σου πω".