Αντίο, αγάπη μου παλιά

Αντίο αγάπη μου παλιά
Ήρθε η ώρα να σ' αφήσω
Τη φλόγα που έγινε "φιλιά"
Για πάντα ν' αποχαιρετήσω
Αντίο αγάπη μου παλιά
Τι κι αν χαθήκαμε πριν χρόνια
Ζούσα κοντά σου μέχρι χθες
Χωρίς φεγγάρι μες τα χιόνια
Αντίο μαύρο μου φτερό
Τώρα πετάω μακριά σου
Να προχωρήσω πια μπορώ
Πέρα απ' τη λαμπερή σκιά σου
Έχασα τρένα και σταθμούς
Ακολουθώντας τ' άρωμά σου
Μα όπου κι αν έφτανα μακριά
Ξυπνούσα με το όνομά σου
Ανοιχτά παράθυρα ανοιχτά
Πεθύμησα τα μάτια μου απ' τον ήλιο να δακρύσουν
Ανοιχτά θ ' αφήσω ανοιχτά
Οι έρωτες στον ύπνο να με πιάσουν και να ζήσουν
Να μιλήσουν στην καρδιά μου
Να 'ρθουν να ξυπνήσουν τα όνειρά μου
Αγκαλιά μου
Κι ίσως να 'χω άλλη μια ευκαιρία ν' αγαπήσω αληθινά
Την έρημο όταν περνάς
Έχεις τους φόβους σου συντρόφους
Και κάνεις πράγματα σκληρά
Να βρεις το πέρασμα στους λόφους
Για σένα βγήκα απ' τη ζωή
Ξέχασα την αποστολή μου
Και τον κρυφό μου προορισμό
Τον πρόδωσα με το φιλί μου
Λοιπόν δε μένει άλλο πια
Άλλο πια τίποτα να πούμε
Ένα τραγούδι τυχερό
Μας μένει για να μοιραστούμε

Επειδή είναι δύσκολες και περίεργες μέρες και επειδή το άκουγα σήμερα στο δρόμο για τη δουλειά και συνειδητοποίησα πόσο πολύ λέει πράγματα που θέλω να πω και επειδή Λειβαδάς είναι αυτός, τον είδαμε και το Σάββατο και του 'χουμε και μια αδυναμία, ιδού το τραγούδι της ημέρας. Για όλους τους λόγους του κόσμου.